آشنایی با دربهای اتوماتیک
سیستم های درب بازکن اتوماتیک جهت رفاه بیشتر و همچنین با اهداف حفاظتی و امنیتی در مکانهای مختلف بر روی انواع گوناگون درب ها مانند درب گاراژ - درب حیاط – درب ورودی ساختمان و حتی درب اتاق های ساختمان (برای افراد معلول) نصب و مورد استفاده قرار می گیرد . بعد از نصب این سیستم ها می توان تنها با فشار دادن شستی روی یک ریموت کنترل از فاصله مناسب درب را باز و بسته کرد و یا با نصب سنسورهای خاصی هنگام عبور و مرور در را به طور اتوماتیک باز و بسته کرد . انواع مختلف درب هایی که این سیستم ها را می توان روی آن نصب کرد به قرار زیر است:
برای باز و بسته کردن انواع مختلف درب ها سیستم هایی با مکانیسم های متفاوت طراحی شده است ولی اکثر سیستمها از نوع الکترومکانیکی می باشند. قسمتهای اصلی یک سیستم درب باز کن اتوماتیک با مکانیسم الکترومکانیکی را به صورت زیر است:
1- موتور الکتریکی
2- قسمت مکانیکی یا گیربکس
3- برد الکترونیکی
4- تجهیزات ایمنی
5- شستی های کنترل دستی
6- ریموت کنترل
روانکار سیم بکسل :
سیم بکسل ها حتماً باید برای کاهش سایشی که به علت درگیری سیم ها با یکدیگر ایجاد می شود روانکاری شوند . روانکارها همچنین برای جلوگیری از زنگ زدگی و استهلاک سیم ها به کار گرفته می شوند . استفاده بیش از حد از روانکار و یا استفاده از روانکار نامناسب باعث کاهش کشش و همچنین جذب چرک و آلودگیها به سطح سیم بکسل می شود . اگر سطح سیم بکسل خشک باشد به احتمال زیاد نیاز به روانکاری دارد . اگر انگشت خود را داخل شیار فلکه کنید ( البته زمانی که برق دستگاه خاموش است ) باید یک لکه نازک از روغن روی انگشتان شما ظاهر شود ، اگر این اتفاق نیفتد و انگشت شما همچنان خشک باقی بماند به احتمال خیلی زیاد سیم بکسل ها نیاز به روانکاری دارند .
قانون 1/1206 ( ASME ) روانکاری سیمهای گاورنر سرعت را ممنوع کرده است . این ممنوعیت به خاطر جلوگیری از خرابی گاورنر به خاطر روغن کاری بیش از حد سیم بکسل می باشد . معمولاً روغن هائی که برای روانکاری سیم بکسل ها استفاده می شوند دارای گرانروی پائین برای نفوذ روغن به داخل سیم بکسل می باشند .
مثلاً ممکن است تولید کننده سیم بکسل پیشنهاد استفاده از روانکاری با گرانروی 34 تا 38 در مقیاس SSU در دمای 210 درجه فارنهایت را کند .
روانکارهای سنگین و چسبناک بر روی سطح خارجی سیم بکسل بیش از اینکه سودمند باشند مضر هستند .
یاتاقانهای غلتشی :
یک یاتاقان غلتشی که در موتورها و چرخ دنده آسانسورهای قدیمی تر مورد استفاده قرار می گرفته است . حلقه یا زنجیر که در نقشه نشان داده شده است . عملاً به مانند یک پمپ ، روغن را بالای شفت می آورد و آن را بین شفت و یاتاقان جاری می کند . ماده ای که یاتاقان از آن ساخته شده است اغلب ببیت ( فلز ضد اصطحکاک ) است ، مشابه موادی که برای بستن سیم بکسل ها استفاده می شود .
نام ببیت به یاد مهندسی که سالها پیش این ماده را تولید کرد ، نامگذاری شده است . این ماده دارای خواص مطلوب متعددی می باشد که باعث شده ماده بسیار مناسبی برای یاتاقانها باشد ، مهمترین خاصیت این ماده متخلخل بودن آن است . این خاصیت باعث جذب آلودگیها ( آلاینده ها ) موجود در روغن به داخل خلل و فرج ها می شود که این مسأله باعث جلوگیری از آسیب به شفت می شود . به یاد داشته باشید که همیشه باید لایه نازکی از روغن بین شفت و یاتاقان وجود داشته باشد .
مادامی که این لایه از روغن وجود داشته باشد ، یاتاقان بدون آسیب و خرابی سالهای سال به کار خود ادامه می دهد . با این وجود بدون روغن تنها چند دقیقه قادر به عمل کردن می باشد . به همین منوال ، آلوده و کثیف بودن روغن باعث خرابی زودرس یاتاقان می شود . استفاده از روغن تمیز ( بدون آلاینده ها ) با گرانروی مناسب فاکتور بسیار مهمی در نگهداری و جلوگیری از آسیب به قطعات می باشد . یکی از شایع ترین انواع دنده های کاهنده در آسانسورها شیار مارپیچی پینیون است . این نوع دنده کاهنده ، دارای حرکتی لغزان بین چرخ دنده و شیار مارپیچی است و بنابراین نیاز به روانکارهای خاصی دارد که دارای افزودنی های مناسب برای فشارهای بالا باشد . سطح روغن برای شیار مارپیچی بسیار حیاتی است .
میزان خیلی کم روانکار ناکافی خواهد بود و همچنین میزان بیش از حد روانکار نیز باعث ایجاد کف زیادی خواهد شد ، تولید کنندگان این نوع کاهنده ها ، اصرار زیادی برای رعایت کردن میزان روغن توصیه شده دارند . اغلب تولید کنندگان پیشنهاد می کنند که روغن هر یک تا سه سال بنا به میزان سرویس و محیط کاری تعویض گردد و برای هر کار زمانبندی منظم تعویض روغن پیش بینی شود .
اگر روغن آلوده گردد یا ایجاد کف بیش از حد نماید تعداد تعویض ها باید بیشتر شود . اگر قرار باشد جعبه دنده تمیز گردد این کار حتماً باید توسط روغن انجام شود . به زبان دیگر بهتر است روغن را دوباره طی دو روز تعویض کنید .
یاتاقانهای ضد اصطحکاک :
اغلب بلبرینگها و رولربرینگ هائی که برای کاهش اصطحکاک در 25 سال گذشته بر روی تجهیزات آسانسور نصب شده اند برای تمامی مدت عمر دستگاه آب بندی شده اند و نیاز به روانکاری ندارند . یاتاقانهای موجود در گیربکس ممکن است به وسیله روغن چرخ دنده روانکاری شوند یا دارای درپوشهای فشاری یا گریس خور باشند . بلبرینگها و رولربرینگها ، اغلب به خاطر روانکاری نادرست یا بیش از حد مورد نیاز آسیب می بینند تا به علت فقدان روانکاری هنگامی این یاتاقانها در جعبه دنده قرار دارند ، روغن داخل جعبه دنده به طور معمول روانکاری کافی را برای این یاتاقانها فراهم می کند . یاتاقانهای روی موتورها و گیربکسهای دارای یاتاقان در دو سمت فلکه ممکن است دارای درپوشهای روغن کاری باشند .
اشتباه در برداشتن درپوشهای اطمینان ، هنگام استفاده از پمپ گریس باعث آسیب دیدن کاسه نمدها و یاتاقانها می شود . طرز انجام این رویه در شکل ( 1 ) نشان داده شده است و از این رویه هنگام روانکاری یاتاقانهای ضد اصطحکاک با بستهای فشار باید پیروی شود . تنها مقدار کمی از گریس عملاً قطعات غلتان را روانکاری می کند . بقیه گریس پاک شده و غیر فعال باقی می ماند .
این مطلب باعث اکسیده شدن و خراب شدن قطعه در طول زمان در اثر دما می شود . و آنگاه اگر از این محصول در یاتاقانها استفاده شود باعث خرابی دائم قطعه می شود . به همین منوال اگر محفظه یاتاقان به طور کامل پر شود آنگاه حرکت خروشان باعث بالا رفتن بیش از حد دما و آسیب رساندن به گریس می شود که این نیز به نوبه خود باعث خرابی یاتاقانها می شود .
روانکاری آسانسور :
روانکاری مناسب یکی از مهمترین قسمتهای هر برنامه نگهداری است . کلمه کلیدی در اینجا کلمه مناسب است . روانکاری نامناسب ممکن است به علت استفاده از روانکار نامناسب یا نحوه استفاده نادرست از یک روانکار باشد .
به یاد داشته باشید روانکاری بیش از میزان مورد نیاز یا استفاده از روانکار نامناسب یا نحوه استفاده نادرست بیش از آنکه سودمند باشد زیان آور است .
